Duurzaamheid van afwerkingsmaterialen voor zwembadwanden - DuPoMA

Terug naar : onderzoeksprojecten
De geschiktheid voor gebruik van afwerkingsmaterialen voor zwembaden moet worden geverifieerd aan de hand van passende procedures.

Het aantal nieuwe particuliere zwembaden in België is de laatste jaren sterk gestegen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de bouw van zwembaden een groeiende markt is. In het geval van bouwkundige zwembaden, i.e. zwembaden waarvan de structuur en afwerking ter plaatse wordt uitgevoerd, gaat deze toename echter gepaard met een toename van het aantal pathologieën die verband houden met de aantasting van de afwerkingsmaterialen van de zwembaden. Meer in het bijzonder observeren we voornamelijk degradatiefenomenen van de pleisters en mortels op basis van cement en hars.  

Tot op heden bestaat er voor deze materialen geen gestandaardiseerde testmethode om de geschiktheid en de gebruiksomstandigheden voor gebruik in zwembaden te verifiëren. Bijgevolg kunnen bepaalde afwerkingsmaterialen voor zwembaden geschikt zijn voor specifieke gebruiksomstandigheden, maar degraderen in andere omstandigheden zonder dat dit wordt vermeld in het gegevensblad van het materiaal. Voorbeelden hiervan zijn mortels en pleisters op cementbasis die in zacht water worden afgebroken, maar perfect geschikt zijn voor kalkrijk vulwater.  

In antwoord op het gebrek aan specificaties voor deze materialen beoogt het DuPoMa-project een methodologie te ontwikkelen en criteria vast te stellen voor de beoordeling van de duurzaamheid ervan onder diverse gebruiksomstandigheden. Deze omstandigheden zijn bedoeld om de weerstand van deze materialen te testen tegen agressief, gechloreerd of zout water, tegen diverse zwembadwaterbehandelingsproducten, tegen de ontwikkeling van schimmels, enz. Voor elk van deze parameters wordt een passende verouderings- en blootstellingsmethodologie ontwikkeld. De eigenschappen en kenmerken van het materiaal worden voor en na de blootstelling geëvalueerd. De waargenomen verslechteringen worden gekwantificeerd en er worden tolerantiedrempels vastgesteld. 

Uiteindelijk stelt een dergelijke normatieve aanpak de fabrikanten in staat de beperkingen voor het gebruik van hun producten ondubbelzinnig vast te stellen en te definiëren in de desbetreffende technische informatiebladen. Aannemers kunnen dan een weloverwogen keuze maken uit duurzame materialen, afhankelijk van de bedrijfsomstandigheden van het zwembad dat zij bouwen. 


Onze publicaties over het onderwerp

Met de steun van

Hebt u vragen over dit onderzoeksproject?

Gerelateerde projecten