De geschiktheid van secundaire inerte materialen voor gebruik in beton moet door middel van passende procedures worden geverifieerd.
Om de ecologische voetafdruk van de bouwsector te verkleinen en de circulaire economie te bevorderen, worden tegenwoordig steeds meer alternatieve secundaire materialen (ASM) gebruikt bij de vervaardiging van beton. Deze materialen zijn afkomstig uit zeer uiteenlopende bronnen en het gebruik ervan is niet zonder risico indien het niet wordt gecontroleerd. De nieuwe versie van de norm NBN B 15-100 beoordeelt dan ook de geschiktheid voor het gebruik van nieuwe bindmiddelen en nieuwe alternatieve minerale toevoegingen. Een dergelijke norm bestaat nog niet voor secundaire inerte aggregaten uit diverse industriële sectoren.
Als antwoord op dit gebrek beoogt het GRANISEC-project een methodologie te ontwikkelen om secundaire gerecycleerde granulaten stromen te karakteriseren en de mechanische, milieu- en duurzaamheidsprestaties te beoordelen van beton die met deze granulaten worden gemaakt. De testmethoden moeten aan deze materialen worden aangepast, aangezien alternatieve granulaten een aantal ongewenste neveneffecten kunnen hebben, zowel op korte als op lange termijn. Aanvaardingscriteria en technologische regels voor het gebruik van deze granulaten worden vastgesteld naar gelang van de categorie granulaat.
Het fundamentele doel van dit onderzoek is dan ook de vaststelling van een nieuwe norm (NBN B 15-105) voor niet-natuurlijke granulaten (vulstoffen, zand en steenslag) voor beton en mortel, die op termijn de natuurlijke granulaten kunnen vervangen, waarvan wordt voorspeld dat er een tekort aan zal zijn, vooral voor bouwzand.
Met de publicatie van deze norm wordt gegarandeerd dat het gebruik van niet-natuurlijke granulaten van diverse oorsprong de prestaties en de kwaliteit van beton behouden.
Met de steun van
In samenwerking met
