Betere en duurzamere renovatie door efficiënter ontvochtigen en ontzouten.
Zouten vormen één van de belangrijkste oorzaken van schade aan metselwerk in oudere gebouwen. Deze zouten kunnen aan de oppervlakte kristalliseren waarbij uitbloei gevormd wordt. Wanneer kristallisatie onder het materiaaloppervlak optreedt wordt het materiaal beschadigd, men spreekt dan van crypto-uitbloei. Vaak constateert men ook opname van vocht door hygroscopiciteit. Deze zouten en de door hen veroorzaakte problemen komen meestal samen met een vochtprobleem voor. Voor heel wat vochtproblemen bestaat er wel een oplossing, maar over de meest efficiënte en energiezuinige methode om gebouwen te drogen, daarover is er discussie. Aangezien zouten verbonden zijn met vochtproblemen is de onzekerheid inzake de behandeling van de problemen nog groter. Men kan enkel vaststellen dat de oplossingen voor het behandelen van zouten vaak louter symptoombestrijdend, of onvoldoende efficiënt zijn
In het project DeSalt worden in twee veelbelovende technieken bestudeerd. Aan de ene kant het gebruik van ‘drogingsmodules’, op gevels aangebracht, die moeten toelaten dat de droging van een vochtig gebouw sneller en energie-efficiënter gebeurt. Al dan niet in combinatie hiermee kunnen, door het aanleggen van een statisch elektrisch veld, zouten onttrokken worden aan een materiaal. Deze techniek duidt men aan met ‘electroforese’.
Het doel van dit project is om te evalueren wat de maximale efficiëntie van beide technieken is, en hoe men deze doeltreffendheid in de praktijk kan bereiken, door het aanpassen van de procesparameters, in functie van de vocht- en zoutverdeling en het type metselwerk.
Deze bevindingen worden vastgelegd in aanbevelingen, direct te gebruiken door bouwprofessionelen. De ambitie is om de sanering van zout- en vochtbelaste gebouwen aanzienlijk efficiënter te laten gebeuren, hetgeen moet toelaten dat het gebouwde patrimonium beter behouden en duurzamer wordt.
Onze publicaties over dit onderwerp
In samenwerking met
Met de steun van
