- 1. Dakvloer
- 2. Hellingslaag
- 3. Soepele voegisolatie
- 4. Dampscherm (zie TV 215, hoofdstuk 6)
- 5. Glijlaag (waarvan de breedte afhankelijk is van de elasticiteit van de voegafdichting)
- 6. Thermische isolatie (waarvan de dikte afgestemd dient te worden op de geldende thermische regelgeving)
- 7. Hoeklat of versterkte hoek
- 8. Thermische isolatie van de dakopstand
- 9. Dakafdichting
- 10. Elastische voegafdichting die verbindbaar is met de dakafdichting
- 11. Mortel of soepele kit
- 12. Stenen muurkap
De voegafdichting kan gebeuren met behulp van een elastisch membraan dat verenigbaar is met de bitumineuze afdichting (bv. elastomeer met aan de onderzijde een bitumen) of - wanneer de bewegingen beperkt zijn - met behulp van een membraan uit gemodificeerd bitumen. In het eerste geval dient men een glijlaag met een breedte van minimum 10 cm te voorzien. In het tweede geval moet de breedte van de glijlaag minstens 20 cm bedragen en dient men tijdens elk onderhoud van het dak te controleren of de onvermijdelijke plooivorming geen aanleiding geeft tot schade.
Indien de afdichting uit bitumen bestaat, moeten de afdichtingsstroken vóór hun aanbrenging tegen de opstand ingestreken worden met een kleefvernis.
In deze fiche wordt de uitvoering van een eenlaagse bitumineuze afdichting weergegeven. Voor de uitvoeringsprincipes voor meerlaagse bitumineuze afdichtingen aan de opstanden verwijzen we naar § 5.4.1 in het algemene deel van de TV 244.
Bij eenlaagse bitumineuze afdichtingen die afgewerkt zijn met leischilfers, wordt de overlapverbinding idealiter op de fabrieksmatig voorziene neutrale zone (zonder leischilfers) uitgevoerd. Wanneer dit om uitvoeringstechnische redenen niet mogelijk is, dient men in zones waar er een zeker risico op plasvorming bestaat veiligheidshalve een bijkomende strook onderlaag onder de overlapverbinding te voorzien.