- 1. Thermische onderbreking om de koude brug te vermijden
- 2. Dampscherm (zie TV 215, hoofdstuk 6)
- 3. Thermische isolatie (waarvan de dikte afgestemd dient te worden op de geldende thermische regelgeving)
- 4. Verlaagde thermische isolatie om de verzonken plaatsing van de tapbuis mogelijk te maken
- 5. Plakplaat van hard PVC
- 6. Afdichtingsstrook
- 7. Dakafdichting
- 8. Tapbuis, bij voorkeur van hard PVC
- 9. Helling
- 10. Standleiding met vergaarbak (vb. metaal)
- 11. Op de dakafdichting gelast vormstuk
- 12. Soepele voeg
- 13. Hellingslaag
De noodzaak van een kimfixatie bij een plastomere afdichting is afhankelijk van de drie volgende factoren :
- de plaatsingswijze van de afdichting
- de afwerking van de dakopstanden
- het feit of de afdichting al dan niet gewapend is.
Dit onderwerp komt uitgebreid aan bod in TV 244, hoofdstuk 5 "Opstanden".
Bij bepaalde types plastomeren dient men tussen de afdichting en de niet-gecacheerde EPS- of PUR-dakisolatie een scheidingslaag aan te brengen om een migratie van weekmakers uit de dakafdichting te vermijden (zie hiervoor de technische specificaties van de fabrikanten). In aanwezigheid van een dakopstand met een ruwe ondergrond dient men een scheidingslaag (niet-geweven polyester) aan te brengen.
De afdichting kan zowel op als onder de plakplaat gelijmd of gelast worden. Men dient zich hierbij te houden aan de richtlijnen van de fabrikant van de tapbuis en van de afdichting.
In principe wordt de dakafdichting over de opening van de dakwaterafvoer doorgelegd. Deze wordt vervolgens doorboord om er de tapbuis met de plakplaat door te steken. Nadien wordt er een bijkomend vormstuk uit afdichtingsmateriaal over de aansluiting heen gelast.
Bij plastomere afdichtingen zouden de afmetingen van de plakplaat ten minste 2 x 100 mm moeten bedragen (de diameter van de tapbuis).
Bij niet-luchtdichte dakvloeren of opstanden dient men de plakplaat mechanisch te bevestigen.
